ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
พระอนาคามีบุคคลเท่านั้นที่ไม่เกิดโทสะ เพราะฉะนั้น คนที่ไม่เกิดโทสะเลยไม่มี แต่ว่าถ้าโทสะเกิดแล้วสติระลึกรู้ว่า ขณะนั้นเป็นเพียงสภาพธรรมอย่างหนึ่งจริง ๆ ที่เกิดขึ้น แล้วก็รู้ตามความจริงว่า "โทสะหรือปฏิฆะ" นั้นเกิดขึ้นเพราะมีเหตุที่ทำให้เกิด ก็คือขณะนั้นมีสภาพธรรมนี้ กำลังปรากฏให้เห็นตามความเป็นจริง เพราะเหตุว่ายังมีเชื้อของโทสะอยู่ ดังนั้นโทสะจึงเกิดได้
ลักษณะของโทสะเป็นสภาพหยาบกระด้าง ซึ่งต่างกับสภาพธรรมอื่น ๆ แต่ถ้าหากว่าสติระลึกได้ ก็จะรู้ว่า ขณะนั้นเป็นเพียงลักษณะธรรมหรือธรรมชาติ หรือธาตุ หรือนามธรรมชนิดหนึ่ง ซึ่งถ้าเกิดขึ้นเมื่อใดก็จะต้องมีลักษณะเป็นอย่างนั้น
ส่วนมากเราจะรู้จักโทสะแต่ชื่อ แต่เวลาที่โทสะเกิดจริง ๆ ก็ไม่รู้ตัวโทสะหรือไม่รู้ลักษณะของโทสะจริง ๆ ที่กำลังปรากฏให้รู้ เพราะฉะนั้น จะได้รับประโยชน์จากโทสะที่เกิดก็ด้วยการรู้ตามความจริงว่า โทสะเป็นเพียงสภาพธรรมชนิดหนึ่ง เกิดเพราะเหตุปัจจัยแล้วก็ดับไป
พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงตรัสไว้ว่า "โทสะยังสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ให้เกิด โทสะยังจิตให้กำเริบ โทสะเป็นภัยเกิดขึ้นเป็นภายใน พาลชนย่อมไม่รู้สึกถึงภัยนั้น คนผู้โกรธย่อมไม่รู้อรรถ คนผู้โกรธย่อมไม่เห็นธรรม เมื่อใดความโกรธเข้าครอบงำนรชน เมื่อนั้นเขาย่อมมืดมน"
...........................................
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านและขออุทิศส่วนกุศลให้แก่สรรพสัตว์
